زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابراهیم بن محمد ازدی عتکی آل‌مهلب





ابراهیم بن محمد ازدی عتکی آل‌مهلب (۲۴۴-۳۲۳ق)، مشهور به نفطویه، از نحویان و ادیبان قرن سوم و چهارم هجری قمری در بغداد بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابراهیم بن محمد بن عرفة بن سلیمان بن مغیرة بن حبیب بن مهلب ازدی عتکی (۲۴۴-۳۲۳ق/۸۳۹-۹۳۵م)، مشهور به نفطویه، از نحویان و ادیبان بزرگ سده ۳ و ۴ق/۹ و ۱۰م بود. نزد ثعلب و مبرد ادب آموخت و به تاریخ و ایام‌ الناس آگاه بود.
نفطویه از شخصیت‌های خاندان آل‌مهلب می‌باشد؛ این خاندان، خاندانی اصالتا ایرانی‌ منسوب به مهلّب بن ابی‌صُفره بوده، که در اوایل ظهور اسلام برآمد و لااقل تا سده ۷قمری/۱۳میلادی امیران، وزیران، شاعران و دانشمندانی از آن برخاستند.
سیره‌ها را به نحو احسن در یاد داشت و با پادشاهان و وزیران همنشین بود. با همه جلالت قدر و شخصیتی که داشت، لباس‌های ساده می‌پوشید و به ظاهر خود بی‌اعتنا بود. او چون زشت و سیه چرده بود و به‌سبب این‌که در نحو، مکتب سیبویه را تایید می‌کرد، لقب نفطویه (مثل سیبویه) به او دادند. اشعاری به نظم آورده، بدون این‌که شاعر باشد، در حالی که در عصر او ادیبِ کامل کسی بود که شاعر هم باشد.

۲ - تألیفات



او آثار بسیاری از خود بر جای نهاد:
غریب القرآن، امثال القرآن، الردّ علی من قال بخلق القرآن، المقنع فی النحو، کتاب الوزراء، کتابی درباره جبلّی بودن گفتار عرب، نه آموختنی و کتابی در تاریخ از تالیفات او است.

۳ - هجو نفطویه



ابوعبدالله واسطی در شعر ذیل او را هجو کرده است:
«هر کس دلش می‌خواهد فاسقی را نبیند، سعی کند نفطویه را نبیند.
خدا او را با نصف اسمش (نفط) بسوزاند! و دنباله آن (ویه) (وای) را فریادی بر او گرداند.»
او در واسط زاده شد و در ۷۹ سالگی در بغداد درگذشت.
[۱۰] فروخ، عمر، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص۴۲۳.


۴ - پانویس


 
۱. حموی، یاقوت، معجم الادباء، ج۱، ص۱۱۴.    
۲. ابن ندیم، محمد ابن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۱۰۹-۱۱۰.    
۳. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۱، ص۴۷.    
۴. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۸۳.    
۵. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۵۹.    
۶. قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۱، ص۲۱۲.    
۷. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۲۴۹-۲۵۰.    
۸. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۳۵۰-۳۵۲.    
۹. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۱، ص۶۱.    
۱۰. فروخ، عمر، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص۴۲۳.


۵ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۱۷.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌مهلب»، ج۲، ص۴۷۳.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.